Beste zwangeren,

Wederom iedereen die al meedoet aan het onderzoek heel erg bedankt daarvoor! Het loopt lekker. De laatste drie  weken voor het includeren gaan nu in. Om een goede conclusie te kunnen trekken zou ik nog 20 mensen nodig hebben, dus iedereen die zwangeren kent die nog geen 8 weken zijn, of als ze helemaal niet misselijk zijn geweest nog geen 13 weken laat het weten.

De eerst gegevens zijn nu ingevoerd in SPSS een programma voor statische analyse. Helaas kan ik uit deze gegevens nog niets zeggen omdat pas in januari de plukjes haar allemaal tegelijk worden geanalyseerd. Het wordt overigens van de hoofdhuid geknipt en er niet uitgetrokken (dit werd mij een paar maal gevraagd). Op 4 februari hoop ik de eerste conclusies te kunnen trekken.

Door de mensen die meedoen wordt mij vaak gevraagd waarom ik onderzoek doe naar Hyperemesis gravidarum. Toen ik een jaar of 14 was hoorde ik een kennis tegen mijn moeder zeggen dat  ze weer zwanger was en o zoo misselijk. Mijn moeder vertelde mij dat sommige mensen daar last van konden hebben, anderen niet, zij had er nooit last van als ze zwanger was maar haar zus, mijn tante dus, was negen maanden lang heel ziek en vanaf de bevalling knapte ze op. Dat vond ik zo raar, waarom zou je misselijk moeten zijn als je een kind krijgt, dat is toch biologisch gezien het doel waarom je op de wereld rondloopt, jezelf voortplanten?

De vraag waarom sommige mensen misselijk worden en anderen niet heeft mij sinds die tijd in meer of mindere mate bezig gehouden. Toen ik als verloskundige in opleiding mijn eerst hyperemesis gravidarum patiënt zag, schrok ik van de ernst van het ziekte beeld, maar ook van het feit dat niemand wist wat eraan te doen. In de literatuur vond ik heel veel theorieën en tot mijn schrik ook dat tot 1993 er nog mensen stierven aan deze aandoening. Omdat HG niet bekend is, wordt er van alles geroepen, “het zijn bepaalde type vrouwen die dit krijgen”(welke types dan???), “ze kotsen op hun vent of hun kind” , “het zit tussen de oren” (volgens mij komt er vanalles uit tussen de oren….), tot het afzonderen van alles en iedereen in een donkere kamer “dan leren ze het spugen wel af”. Gelukkig hoor ik nu ook meer begripvolle reactie en ziet men wel in dat hyperemsis gravidarum wel heel invaliderend werkt

Het stresshormoon cortisol speelt een belangrijke rol bij weefsel opbouw en in het afweersysteem. Beide zaken die in het begin van de zwangerschap aan de orde zijn. Het ziektebeeld dat hoort bij een tekort aan het stresshormoon cortisol heeft bijna dezelfde symptomen als hyperemesis gravidarum. Mijn is idee is dan ook dat vrouwen met HG relatief iets te weinig van dit hormoon hebben/aanmaken tijdens de zwangerschap. Wat nu zo leuk is aan de bepaling van het cortisol uit het hoofdhaar is dat je als het cortisol daarin kan bepalen, gebonden en ongebonden en over een langere tijd. Maar ook het verschil tussen voor de zwangerschap en tijdens de laatste weken van het eerste trimester waarin ik de misselijkheid laat scoren.

Hopelijk gaat het lukken mijn goede aantal inclusies binnen te krijgen en zodra ik uitkomsten heb zal ik ze hier delen.

Hartelijk groet en voor iedereen heel veel sterkte, en een goede zwangerschap met een mooie bevalling gewenst.

Gea Vije