Miscommunicatie

In de weken dat ik thuis ben met mijn ‘rugzakje’ waarin twee liter vocht zit, sneuvelt mijn infuus regelmatig. De thuiszorg van Icare lukt het niet om opnieuw te prikken, want betekent dat ik elke keer opnieuw naar het ziekenhuis moet. Soms gaat het daar ook lastig, maar mijn verzoek voor een picc-lijn wordt afgewezen door de dienstdoende gynaecoloog.

Als mijn infuus weer sneuvelt, bel ik het ziekenhuis en de verloskundige belt me terug. Ze vraagt hoe het gaat en ik probeer positief te blijven. Ik zeg dat het goed gaat; met infuus. In mijn beleving betekent dit dat ik 2-3 keer per dag naar beneden kan. Op een hele goede dag kan ik zelfs naar buiten met de rolstoel!

De verloskundige vertelt dat ze overleg heeft gehad met de dienstdoende gynaecoloog en dat ze willen kijken hoe de aankomende twee dagen zonder infuus gaan. Want we ‘moeten’ toch eens kijken hoe het gaat zonder.

Ik schrik! Zonder infuus? Nu? Mijn vochtinname is 200-300cc per dag, als ik geluk heb. Ik vertel dat ik hier totaal niet achter sta. Dat ik dit infuus nodig heb om het leefbaar te houden! Er volgt een kleine discussie waarin zij mij vraagt of ik de hele zwangerschap het infuus wil houden, dat we het ook 1 dag kunnen proberen en dat zonder infuus proberen niet moet, terwijl ze dat eerst wel zei. Waarop ik zeg dat het geen optie is, dat ik voel alsof ik me moet verdedigen. Ik huil aan de telefoon en vraag haar of het écht nodig is om dit stukje leefbaarheid van mij af te nemen? Het stukje dat mij onderdeel maakt van mijn gezin dat beneden leeft, waar ik 2-3 keer per dag naar toe kan.

Ik mag komen en krijg een afspraak voor één week later bij de gynaecoloog, die gespecialiseerd is in HG.

Ik ben blij. Maar voel me ook boos en verdrietig. Als dit mijn eerste zwangerschap was geweest, was ik niet zo voor mezelf opgekomen. Dan had ik dit laten gebeuren, dan had zij dit laten gebeuren. En ik hoop dat deze casus haar óók bij blijft, zodat de vrouw na mij, geen strijd hoeft te voeren. En ik? Ik zal duidelijker moeten zijn, zodat het leefbaar blijft. Nog 26 weken te gaan